Δεν μπορώ να μην απαντήσω σε μια ανάρτηση σε τοπικό site της Κρήτης από αντιδήμαρχο Ηρακλείου !!!
Σε προσωπικό επίπεδο θέλω να του πω πως στη ζωή δεν κερδίζονται όλα όπως μια θέση στο Δήμο.
Υπάρχουν ιδανικά και αξίες που κερδίζονται με αγώνες και θυσίες και καλά θα κάνει να το βουλώσει και να μην προσβάλει το ιερό σύμβολο που κάποιοι κάποτε το τίμησαν με τη ζωή τους . Εμείς οι Έλληνες Οφείλουμε με υπερηφάνεια να το κρατάμε ψιλά στης εθνικές μας εορτές.
Γεννήθηκα στη Γερμανία και έζησα εκεί πηγαίνοντας στο Γερμανικό σχολείο μέχρι τα δώδεκα μου που ήρθα στην πατρίδα μου . Εκεί δεν υπάρχει περίπτωση ένα παιδί ενός μετανάστη να κρατήσει σε παρέλαση την γερμανική σημαία.
Τα παιδιά αλλοδαπών που είναι γεννημένα εδω και η Ελληνική γλώσσα δεν τους είναι ξένη , πολλά από αυτά αριστεύουν .....
Το θέμα είναι τι συνείδηση έχουν. «Αυτό ακριβός προστατεύουν και οι γερμανοί, που κάθε άλλο από ρατσιστές είναι…λέω τώρα εγώ».
Μην ξεχνάμε τον Οδυσσέα Τσενάι που τον υποστήριξε με νύχια και με δόντια ινστρούχτορας των καναλιών ότι τώρα λέει πως η συνείδηση του είναι Αλβανική και οτι ουδέποτε αισθάνθηκε Έλληνας. Και να σας πω , έχει δίκιο σ αυτό. Εγω ποτέ δεν ένοιωσα τίποτα άλλο απο Ελληνίδα και ας γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γερμανία.
Και βέβαια θέλω να βραβευτούν τα παιδιά που αριστεύουν.
Θέλω να νοιώσουν όμορφα και πως ανταμείβονται οι κόποι τους .
Γι αυτό ας κάνουν μια γιορτή στο σχολείο και να βραβεύσουν τους καλύτερους μαθητές .
Ας τους βγάλει και υποτροφία το κράτος χωρίς διακρίσεις.
Στην εθνική μας εορτή ποιος θα κρατήσει την Ελληνική σημαία, δεν είναι συζητήσιμο ,είναι επιτακτική ανάγκη να είναι Έλληνας !
Έχετε αντιληφθεί, τι είναι που γιορτάζουμε και τι τιμούμε, ή πάτε να με τρελάνετε !!!
Ποιους προγόνους του που θυσιάστηκαν , τιμά ένα Αλβανός την συγκεκριμένη στιγμή !!!
Δεν πας να ασχοληθείς με τα κοινά σου και να αφήσεις την Ελλάδα στους Έλληνες .
Αλλά με νόμους του στυλ, κατέβασμα των εικόνων να μην προσβάλλονται οι αλλοδαποί , να μη γίνεται προσευχή , να μην τραγουδιέται ο Εθνικός Ύμνος , να μην βάζουμε σημαίες στα μπαλκόνια μας γιατι ειναι ρατσιστικό κλπ....... λυπάμαι αλλά δεν θα πάρω και ότι λες απλά αναδεικνύουν την ταυτότητα σου .
Χτες στην Θεσσαλονίκη μπήκαν κάγκελα παντού εμποδίζοντας τους πιστούς να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου Δημητρίου,δεν ψάχνετε να δείτε το γιατί και ας αφήσουμε την Ελληνική σημαία σε Ελληνικά χέρια;
Την καλημέρα μου και χρόνια πολλά !!!!Τελικά ένας ένας ξεσκεπάζεται…
Την καλημέρα μου και χρόνια πολλά !!!!Τελικά ένας ένας ξεσκεπάζεται…
Nκη Μαραυγάκη
Δειαβάστε παρακάτω το άρθρο του Γιώργου Ελ. Αεράκη** Αντιδήμαρχος Ηρακλείου σε ιστοσελιδα της Κρήτης
«Να βλέπεστε μρε μην σα σε σκολάρουνε οι ξενομπάτες και πάρουνε τη σημαία»!
...η καρδιά μου μαύρισε διαβάζοντας ότι σε όμορο δήμο γονείς αντιδρούν με την ιδέα ότι μια μαθήτρια αλβανικής καταγωγής με ελληνική υπηκοότητα θα κρατάει την ελληνική σημαία στην παρέλαση. Συγνώμη αν χαλάω τη σούπα στους λίγους θέλω να πιστεύω αγανακτισμένους συμπατριώτες μας. Θα είμαι εκεί και θα την χειροκροτώ, όπως χειροκροτώ κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες όπως είναι οι σημερινές.
του Γιώργου Ελ. Αεράκη*
Το χωριό μου είχε Γυμνάσιο, όταν κανένα από τα κοντινά χωριά δεν διέθετε τέτοια ύψιστη πολυτέλεια. Ο Μιχάλης Σταυρακάκης - άγια λείψανα να κάνει - που δημιούργησε περιουσία στην Αμερική, με έντονη αγάπη για τον τόπο του, δεν εφείσθη χρημάτων και διέθεσε 35.000 δολάρια, ποσό υπέρογκο για την εποχή για το σκοπό αυτό. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1954.
του Γιώργου Ελ. Αεράκη*
Το χωριό μου είχε Γυμνάσιο, όταν κανένα από τα κοντινά χωριά δεν διέθετε τέτοια ύψιστη πολυτέλεια. Ο Μιχάλης Σταυρακάκης - άγια λείψανα να κάνει - που δημιούργησε περιουσία στην Αμερική, με έντονη αγάπη για τον τόπο του, δεν εφείσθη χρημάτων και διέθεσε 35.000 δολάρια, ποσό υπέρογκο για την εποχή για το σκοπό αυτό. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1954.
Τα πρώτα χρόνια επειδή το Γυμνάσιο είχε ελλείψεις σε προσωπικό, οι αριστούχοι ανωγειανοί μαθητές που είχαν κάποια οικονομική ευχέρεια, έφευγαν από το χωριό και φοιτούσαν στα σχολεία του Ηρακλείου. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, μετά από αρκετές συζητήσεις το Σχολείο και οι τοπικοί φορείς καταλήξανε στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος για να ισχυροποιηθεί και να εδραιωθεί το Γυμνάσιο Ανωγείων, ήταν να προσελκύσουν μαθητές από τα διπλανά χωριά.
Έτσι, δημιουργήθηκε το Δημοτικό Οικοτροφείο για μαθητές και μαθήτριες, το οποίο έμελλε να προκαλέσει κοσμοσυρροή ξένων μαθητών στα Ανώγεια και τη θεαματική βελτίωση της ποιότητας του Γυμνασίου.
Έτσι, δημιουργήθηκε το Δημοτικό Οικοτροφείο για μαθητές και μαθήτριες, το οποίο έμελλε να προκαλέσει κοσμοσυρροή ξένων μαθητών στα Ανώγεια και τη θεαματική βελτίωση της ποιότητας του Γυμνασίου.
Οι βασικές διατάξεις του καταστατικού των οικοτροφείων αρρένων και θηλέων ήταν η δωρεάν διαμονή και διατροφή όλων των αριστούχων φτωχών και ορφανών μαθητών και μαθητριών, η συμβολική καταβολή μικροποσού των μαθητών του «Λίαν καλώς» και ένα ελάχιστο από τους υπόλοιπους. Στα αμέσως επόμενα χρόνια οι ξένοι μαθητές ξεπέρασαν κατά πολύ τους διακόσιους από διαμερίσματα του νομού Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Μαθητές από όλη τη βορεινή ρίζα του Ψηλορείτη και όχι μόνο φοιτούσαν στο Γυμνάσιο. Πιτσιρικάς, καθώς το σπίτι μας ήταν κοντά στο Οικοτροφείο, θυμάμαι έντονα τις κοπέλες με τις ποδιές και τους νεαρούς με τα καπέλα, σε παρέες όχι μικτές γιατί οι εποχές ήταν συντηρητικές, να γεμίζουν τους δρόμους του χωριού με τη λαμπερή τους νιότη. Μεγάλες φιλίες γεννήθηκαν μεταξύ παιδιών από διαφορετικά χωριά και η ευγενής άμιλλα μεταξύ των μαθητών, έφεραν την δεκαετία του '70 και του '80 το Γυμνάσιο Ανωγείων στις πρώτες θέσεις μεταξύ των σχολείων της Κρήτης, όπως έδειχναν οι μεγάλες επιτυχίες στα ΑΕΙ.
Η παρέλαση παρέμενε λεπτή υπόθεση. «Να βλέπεστε μρε μην σα σε σκολάρουνε οι ξενομπάτες και πάρουνε τη σημαία» φυτίλιαζαν οι παλιότεροι τους ανωγειανούς μαθητές. «Μπάλλα θα τη κάμουνε»! Απαντούσαν οι μαθητές που είναι η μετάφραση του σπαρτιατικού «ἄμμες δέ γ' ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες», δείχνοντας ότι τιμούσαν τους παλιούς αλλά αυτοί θα γίνουν καλύτεροι.
Η παρέλαση παρέμενε λεπτή υπόθεση. «Να βλέπεστε μρε μην σα σε σκολάρουνε οι ξενομπάτες και πάρουνε τη σημαία» φυτίλιαζαν οι παλιότεροι τους ανωγειανούς μαθητές. «Μπάλλα θα τη κάμουνε»! Απαντούσαν οι μαθητές που είναι η μετάφραση του σπαρτιατικού «ἄμμες δέ γ' ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες», δείχνοντας ότι τιμούσαν τους παλιούς αλλά αυτοί θα γίνουν καλύτεροι.
Δεν τους έβγαινε όμως πάντα και έτσι έβλεπες - όχι σπάνια - ένα παιδί από άλλο χωριό να σηκώνει τη σημαία και οι ανωγειανοί να το χειροκροτούνε όπως θα χειροκροτούσαν και ένα δικό τους και να λένε «να το χαίρονται οι γονέοι του».
Η ύπαρξη του Γυμνασίου άλλαξε τη μοίρα πολλών ανθρώπων που δεν θα μπορούσαν να μάθουν αλλιώς γράμματα. Το σημαντικό όμως είναι ότι τα ζωνιανάκια, τα λιβαδιωτάκια, τα αξικάκια, τα γονιανάκια για να αναφέρω μόνο τα παιδιά από τα μεγάλα διπλανά χωριά, που φοίτησαν στα Ανώγεια είναι οι δεδηλωμένοι φίλοι του χωριού γιατί η διαδικασία της γνώσης δημιουργεί ακατάλυτους δεσμούς. Χαίρομαι να τους συναντώ στο Ηράκλειο και αλλού!
Όσοι σπούδασαν επίσης σε μια άλλη χώρα γνωρίζουν ότι η σχέση που δημιουργείται με την χώρα που τους φιλοξένησε τους συνοδεύει για πάντα στη ζωή τους. Μαθαίνουν τη γλώσσα και την κουλτούρα, θέλουν να μαθαίνουν πάντα τα νέα είτε πολιτικά είτε κοινωνικά, αγοράζουν τα προϊόντα της, ταξιδεύουν με τη σύζυγο και τα παιδιά τους να τους δείξουν πού σπούδασαν.
Γιατί όμως κάνω σήμερα αυτές τις σκέψεις; Γιατί η καρδιά μου μαύρισε διαβάζοντας ότι σε όμορο δήμο γονείς αντιδρούν με την ιδέα ότι μια μαθήτρια αλβανικής καταγωγής με ελληνική υπηκοότητα θα κρατάει την ελληνική σημαία στην παρέλαση. Συγνώμη αν χαλάω τη σούπα στους λίγους θέλω να πιστεύω αγανακτισμένους συμπατριώτες μας. Θα είμαι εκεί και θα την χειροκροτώ, όπως χειροκροτώ κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες όπως είναι οι σημερινές.
Όταν ένας ξένος σηκώνει το εθνικό σύμβολό μας η τιμάται ο ίδιος αλλά περισσότερο τιμούμαστε εμείς!
* Αντιδήμαρχος Ηρακλείου
Η ύπαρξη του Γυμνασίου άλλαξε τη μοίρα πολλών ανθρώπων που δεν θα μπορούσαν να μάθουν αλλιώς γράμματα. Το σημαντικό όμως είναι ότι τα ζωνιανάκια, τα λιβαδιωτάκια, τα αξικάκια, τα γονιανάκια για να αναφέρω μόνο τα παιδιά από τα μεγάλα διπλανά χωριά, που φοίτησαν στα Ανώγεια είναι οι δεδηλωμένοι φίλοι του χωριού γιατί η διαδικασία της γνώσης δημιουργεί ακατάλυτους δεσμούς. Χαίρομαι να τους συναντώ στο Ηράκλειο και αλλού!
Όσοι σπούδασαν επίσης σε μια άλλη χώρα γνωρίζουν ότι η σχέση που δημιουργείται με την χώρα που τους φιλοξένησε τους συνοδεύει για πάντα στη ζωή τους. Μαθαίνουν τη γλώσσα και την κουλτούρα, θέλουν να μαθαίνουν πάντα τα νέα είτε πολιτικά είτε κοινωνικά, αγοράζουν τα προϊόντα της, ταξιδεύουν με τη σύζυγο και τα παιδιά τους να τους δείξουν πού σπούδασαν.
Γιατί όμως κάνω σήμερα αυτές τις σκέψεις; Γιατί η καρδιά μου μαύρισε διαβάζοντας ότι σε όμορο δήμο γονείς αντιδρούν με την ιδέα ότι μια μαθήτρια αλβανικής καταγωγής με ελληνική υπηκοότητα θα κρατάει την ελληνική σημαία στην παρέλαση. Συγνώμη αν χαλάω τη σούπα στους λίγους θέλω να πιστεύω αγανακτισμένους συμπατριώτες μας. Θα είμαι εκεί και θα την χειροκροτώ, όπως χειροκροτώ κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες όπως είναι οι σημερινές.
Όταν ένας ξένος σηκώνει το εθνικό σύμβολό μας η τιμάται ο ίδιος αλλά περισσότερο τιμούμαστε εμείς!
* Αντιδήμαρχος Ηρακλείου
Πηγή:http://fornews.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου