Υπό την ευθύνη του έχει περίπου 80 εργαστήρια, τα οποία ασχολούνται με ένα ευρύ φάσμα έρευνας: από την ανάπτυξη του εμβρύου μέχρι τη λειτουργία των γαμετών και τη γονιμοποίηση.
> Απόσπασμα από τη συνέντευξή του στο GoodNews:
- Πώς νιώθετε για την Ελλάδα, όντας σε μια τόσο υψηλή θέση στην Αμερική;
«Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας. Νιώθω πάρα πολύ όμορφα για την Ελλάδα. Όχι απλώς την αγαπώ, την λατρεύω και δεν είναι η Ελλάδα η χώρα με τα προβλήματα που έχει σήμερα, αλλά είναι ο ελληνισμός και η κουλτούρα και μια ιστορία 5 με 6 χιλιάδων ετών. Το ελληνικό αίμα που ρέει στις φλέβες σου δεν μπορείς να το ξεχάσεις. Δεν είναι αίμα, δεν είναι γενετικό, δεν είναι τα κύτταρα. Είναι η κουλτούρα.»
- Έρχεστε συχνά;
«Ναι. Κάθε 2-3 μήνες. Η Ελλάδα είναι ένα οξυγόνο, που χρειάζομαι να το αναπνέω μερικές φορές το χρόνο.
Επίσης, προσπαθώ να είμαι δραστήριος στην ελληνική κοινότητα. Κατ' αρχάς, βοηθάω Έλληνες ασθενείς που ψάχνουν απαντήσεις σε σπάνια νοσήματα -όσο μπορώ αν και δεν είναι εύκολο αυτό, γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν ανάγκη βοήθεια. Αθροιστικά από πλευράς ασθενειών που εμπίπτουν στο δικό μου τομέα, φέρνω αρκετούς Έλληνες ασθενείς στο νοσοκομείο μου.
Αλλά πέραν αυτού βοηθάω πολλά νέα παιδιά. Έρχονται για μετεκπαίδευση εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το εργαστήριό μου έχει κάπου στα 10 με 15 άτομα κάθε χρόνο, 1/3 με 1/4 των παιδιών που έρχονται στο εργαστήριό μου είναι Έλληνες. Έχουν περάσει από το εργαστήριό μου τα τελευταία 10 με 20 χρόνια πάνω από 50 Έλληνες, σε διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης.»
- Τι όνομα έχει διαμορφώσει η Ελλάδα στην έρευνα και την ιατρική, όπως φτάνει σε εσάς στην Αμερική;
«Νομίζω ότι στο εξωτερικό υπάρχει μία γενική δυσπιστία για το αν μια χώρα μικρή, όπως είναι η Ελλάδα και με την όχι και τόσο μακρά παράδοση στον τομέα, να έχει καλές επιστημονικές επιδόσεις. Νομίζω ότι τελευταία και με την κρίση είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό σε πολλούς επιστημονικούς κύκλους το ινστιτούτο Αμαλία Φλέμινγκ, το ινστιτούτο Παστέρ, ο Δημόκριτος, υπάρχουν πολλά.»
- Εσείς είστε ένα ιδανικό παράδειγμα επιστήμονα που δουλεύει για το κράτος.
«Φυσικά, είμαι δημόσιος υπάλληλος. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο, η οποία πάει μπροστά χωρίς ένα ευνομούμενο και λειτουργικό δημόσιο. Αυτό είναι εκ των ων ουκ ανεφ κατά τη γνώμη μου. Ο δημόσιος λειτουργός θεωρείται αξίωμα, υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν μισθούς πολλαπλάσιους για να εργαστούν στο δημόσιο. Δεν είναι εύκολο, αλλά υπάρχουν πολλοί. Για παράδειγμα ο μισθός μου στο δημόσιο είναι σχεδόν ο μισός ίσως και το 1/3 που θα έπαιρνα σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο.»
- Θα ήσασταν διατεθειμένος να αξιοποιηθείτε από την Ελλάδα, αν σας το πρότειναν;
«Βέβαια. Θα το έκανα ευχαρίστως.»
Πηγή:https://www.facebook.com/GoodNewsGR
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου